vrijdag 22 februari 2008

Creatieve hokjes

In Nederland hebben we nogal de neiging om dingen in hokjes te willen stoppen. Ordenen, indelen, structureren. Vooral de overheid is er dol op. Nou blijkt het ontzettend lastig om de creatieve industrie in hokjes te krijgen wat de communicatie met allerlei instanties bepaald niet ten goede komt.
Het begint al met het hokje om de creatieve industrie als geheel. Wat hoort er in, wat valt er buiten? Over filmmakers en ontwerpers bijvoorbeeld is weinig discussie, maar hoe zit het met een orkest? Of een uitgeverij? Websitebouwer? Is al lastiger. Laat staan een indeling binnen de creatieve industrie. Bedrijven, vooral nieuwe ondervinden dat al bij de inschrijving in de kamer van koophandel. Zij krijgen daar de vraag tot welke branche ze behoren en krijgen daarbij de keus uit een lange lijst bikcodes. Dan blijken er geen codes te bestaan voor een bedrijf dat kunstprojecten met ict component realiseert, of een reclamebureau dat ook films en websites maakt.
Bij de Kamer van Koophandel is dit probleem nog wel te overzien, maar het blijkt dat het niet in hokjes passen van de creatieve industrie leidt tot isolatie van deze sector. Hoewel veel gemeenten en Den Haag de creatieve industrie tot speerpunt hebben gebombardeerd, hebben ze geen idee hoe ze deze groep bedrijven moeten bereiken en ondersteunen. De klassieke wegen van de hokjesgeest gaan niet op: branche organisaties, kamer van koophandel, banken, beurzen etcetera.
Natuurlijk is het aan de overheid om nieuwe wegen te zoeken naar de creatieven, maar laten we realistisch zijn: de creativiteit die daar voor nodig is vinden we niet bij de overheid, maar in de creatieve industrie. Daarom daag ik de creatieve industrie uit om een plek in te nemen in het Nederlandse systeem zonder haar rebelse karakter te verliezen.

Geen opmerkingen: